Češki jezik
Na raspolaganju smo Vam za:
profesionalan pristup radu uvek ulažu dodatni trud da opravdaju ukazano poverenje, jer Vaše poverenje uvek nam je na prvom mestu.
Istorija češkog jezika
Češki jezik spada u grupu zapadnoslovenskih jezika. Češki jezik (čeština ili český jazyk) je službeni jezik 10,5 miliona stanovnika Češke.
Kao i svaki slovenski jezik, češki je nastao širenjem pismenosti braće Ćirila i Metodija. Među zapadnoslovenskim jezicima, češki ima najdužu književnojezičku tradiciju, još od srednjeg veka predmet je brojnih opisa, počevši od Jana Husa, preko J. A. Comeniusa, J. Dobrovskoga pa do Praškoga lingvističkog kruga u 20. veku. Istorijski razvoj češkog jezika deli se na četiri razdoblja: pračeški (od kraja 10. do sredine 12. veka), staročeški (od sredine 12. do 15. veka), srednjočeški (od 16. do 18. veka) i novočeški (19. i 20. veka).
Kroz različita istorijsko-politička dešavanja, menjale su se i prilike za razvoj jezika, a nakon poraza Austro-Ugarske u I svetskom ratu, stvorena je država Čehoslovačka, sa zajednički usvojenim čehoslovačkim jezikom. Po stvaranju Republike Čehoslovačke, književnost se razvija pod uticajem zapadnoevropskih književnosti. Čehoslovačka je 1. januara 1993. godine sporazumno podeljena na Češku i Slovačku, procesom koji su zapadni mediji nazvali “Plišani razvod”. Od 2004. godine, Republika Češka je članica Evropske unije.
