Grčki jezik
Na raspolaganju smo Vam za:
profesionalan pristup radu uvek ulažu dodatni trud da opravdaju ukazano poverenje, jer Vaše poverenje uvek nam je na prvom mestu.
Istorija grčkog jezika
Grčki jezik je indo-evropski jezik koji se sreće već oko XIV veka p.n.e. u kritskim zapisima poznatim kao Linearno B pismo.
Savremeni grčki spada u najbogatije jezike današnjice sa fondom od preko 600.000 reči. Postoji više teorija o nastanku grčkog jezika. Po jednoj teoriji, grčki jezik je nastao migracijom proto-grčkog stanovništva u današnju Grčku (između 3200. i 1900. godine p.n.e). Po drugoj, grčki jezik je evoluirao iz ranog indo-evropskog jezika.
Postojala su tri glavna grčka plemena, Aeolijanci (naseljeni na Egejskim ostrvima), Jonci (naseljeni u današnjoj Turskoj) i Dorci (stanovnici Peloponeza). Svako od ovih plemena je stvorilo svoj dijalekat, pa tako imamo aeolski, jonski i dorski dijalekat grčkog jezika. Homerovi Ilijada i Odiseja, napisani su vrstom književnog pisma jonskog dijalekta. Samim tim, jonski je postao osnovni književni jezik drevne Grčke. Dorskim dijalektom je pisana lirska poezija kao što su horske ode grčkih tragičara.
Subdijalekt jonskog jezika, bio je atički grčki i on je bio vekovima jezik Atine. Grčkom kolonizacijom područja od Male Azije do Egipta i od Gibraltara do Srednjeg istoka, grčki se razvijao u mnogobrojne dijalekte. Aleksandar Makedonski je ujedinio ove dijalekte u jedinstveni oblik poznatiji kao Kini što znači „zajednički“. Ovaj jezik su učili i stanovnici okupiranih zemalja. Grčki jezik se razvijao tokom Helenskog i Otomanskog perioda.
Ovo su bile osnove za nastanak savremenog grčkog jezika koji ima dva oblika – veštački konzervativan koji je bio zvaničan do 1976. god. (sa mnogo antičkih reči izgovorenih na moderan način) i narodni koji je danas zvaničan jezik Grčke.
